DIERENTOLK GERWIN SMIT
Tot mijn spijt heb ik moeten besluiten niet meer te werken met vermiste dieren.
De verwarrende of té gedetailleerde informatie die ik doorkrijg brengt de eigenaren en ook mij steeds weer in verwarring en twijfel. En de keer op keer hoop afgewisseld met teleurstelling van de eigenaren is ook voor hen en voor mij emotioneel te zwaar.
Mijn diensten zijn vaak ingeroepen om te helpen bij vermiste dieren. Vermiste dieren zijn een heel trieste en schokkende ervaring voor baas en dier.
Met vermiste dieren werken is voor een dierentolk heel ingewikkeld. Als ik al contact kan leggen met het dier spreek ik bijna altijd met een dier in paniek of van angst versteend en in een volkomen vreemde omgeving, dat mij verschillende en verwarrende signalen doorgeeft
Verwacht geen exact adres of een straatnaam. Een dier denkt niet in straten of in namen van steden.
Bedenk: Het percentage consulten ten opzichte van positieve afsluitingen ligt maar op 10 a 15 %
Een dier loopt meestal niet uit zichzelf weg. Bijvoorbeeld een kat die altijd gewend is om buiten te zijn, kan schrikken van bliksem en donder of van vuurwerk of van een auto of fietser, maar ook door een flinke regenbui kan een kat van zijn pad raken. Het dier raakt in paniek en gaat op zoek naar een veilige plek. Als het dier eenmaal tot rust is gekomen, kan het de weg niet meer terug vinden en als het bv hard geregend heeft is ook het geurspoor weg. Of het dier heeft in blinde paniek een brug genomen en vindt nu op de terugweg steeds water op zijn pad, Het dier gaat dwalen en raakt steeds verder van huis. Maar ook kan een dier, en zeker een kat, zijn eigen dood voelen aankomen en zoekt een plekje om stil te sterven. Of een verandering in de thuissituatie kan de kat niet aanstaan en doet hem besluiten om elders zijn geluk te gaan zoeken.
Ik kan vragen of het dier nog leeft maar een dier kan zó in paniek zijn dat hij geen antwoord geeft of het kan zó verstijfd van angst zijn dat het mij de indruk geeft dood te zijn. Ook kan een dier dat overleden is, zijn eigen dood nog niet aanvaarden bv omdat het zijn eigenaars mist of nog iets wil afsluiten en dan geeft het mij de indruk nog in leven te zijn. Soms is een dier zó van slag dat het voor zichzelf een waanwereld schept. Als een soort sprookje waarin alles goed is, met n mooi huis en een lieve familie. Soms raakt een dier verstrikt in de wereld geesten en spoken. Kortom de informatie kan heel verwarrend zijn.
Als ik goed contact kan maken , kan ik het dier aanraden om mensen op te zoeken, in de hoop dat die mensen Amivedi of de politie bellen.
Als het contact goed is kan het ook vragen om zijn omgeving te beschrijven, in de hoop dat u iets van de omgeving herkent. Zeker als een dier aan het dwalen is moet ik soms meerder keren contact leggen met het dier. Bedenk dat het dier mij misschien een plek laat zien die u mogelijk herkent maar tegen de tijd dat u daar arriveert kan uw dier al weer verder gelopen is.
De beelden die doorkomen moeten op dierperspectief geïnterpreteerd worden. Een struik is voor een kat als een boom voor ons; een boom voor ons is voor een kat alleen maar een stam of een soort toren. Ga maar eens op de grond liggen en bekijk de wereld om je heen.
Enige praktijkvoorbeelden.
Een kat is al 6 weken vermist. Zij is ontsnapt op de parkeerplaats bij de dierenarts. Ze laat me zien dat ze in een auto heeft gezeten. Ze laat me zien dat ze op schoot zit bij afwisselend een man of een vrouw. de kat noemt een naam die lijkt op de naam van een nabijgelegen dorp. Verder krijg ik geen andere informatie meer door. De eigenaren gaan zoeken en flyeren in dat andere dorp geen resultaat. De kat wordt uiteindelijk bij toeval gevonden in een weiland een paar kilometer buiten het dorp het lijkt erop dat ze daar al die weken heeft gezeten.
Een kat zegt duidelijk dat hij niet ver van huis is, de eigenaar denkt dat hij door één van de buren is opgepakt en meegenomen. De kat laat me zien dat hij uitkijkt over een compleet bestrate tuin. Na 2 weken wordt de kat gevonden in de garagebox van een van de buren.
Een kat laat me zien dat hij uit de tuin is opgepakt met daarna een moment als van een zwart gat ( in een doos gestopt , in een kofferbak van een auto, blinde paniek?) Dan laat hij me zien dat hij bij een familie is met 2 blonde meisjes en dat hij uitkijkt over een zandvlakte. Hij heeft verder geen idee waar hij is. De kat wordt uiteindelijk via een Facebook oproep 65 km verderop gevonden, waar hij al weken in een woonwijk rondzwerft.
Een vermiste kat laat me zien dat hij bij een oude vrouw op schoot zit. Enkel dagen achtereen krijg ik precies hetzelfde beeld door, geen enkele verandering. als ik hem vraag naar de route die hij gegaan is kan ik samen met de eigenaren uitvinden dat hij niet heel ver weg kan zijn. Uiteindelijk blijkt hij al die tijd in een straat verderop in een leegstaand huis te zitten waar niet lang geleden een oude vrouw is overleden.
Adviezen en opmerkingen:
Een huiskat gaat meestal niet ver van huis. Een kat zal zich meestal verstoppen en houdt zich dan heel stil. Probeer dan ook of je bij al je buren zelf in de tuin en schuur, garagebox of berging mag rondkijken en kijk dan ook goed overal onder en achter. een kat kan zich inde kleinste plekjes schuilhouden en reageert dan ook niet op je stem. Een echte buitenkat daarentegen kan verre zwerftochten afleggen. Affiches bij de buurtsuper en aan de lantaarnpalen en bij de buren door de bus helpen echt, maar moet je soms wel een paar keer herhalen.
Vertrouw niet op de chip: De chip wordt niet altijd direct afgelezen en is ook niet altijd goed af te lezen.
DIERENVERHALEN
Cindy de poes is weg.
De eigenaren van Cindy en Mindy, 2 poezen van 11 en 9 jaar, gingen een maand op vakantie en de schoonouders woonden zolang in hun huis om op de katten te passen. Na een paar dagen kwam Cindy niet meer thuis. Mijn hulp werd ingeroepen.
Ik kon wel contact met Cindy leggen maar zoals vele katten was ze niet heel scheutig met praten. Ze wilde niet zeggen hoe ze daar gekomen was. Ze was niet ver weg. Meer wilde ze niet zeggen of…. meer wist ze niet? Haar omgeving was voornamelijk wit, alles wit? Het was zomer dus geen sneeuw. Ze zag ook geen mensen. Ze zei zelf dat ze niet in een huis was en toch voelde ik dat ze ergens binnen zat. Ze had wel honger maar ze ging gewoon veel slapen, zei ze.
Wat te doen. De schoonouders zijn overal gaan zoeken ook bij de buren binnen en straten verder. Tot ze zich ineens herinnerden dat de deur naar de zolder boven de garage open had gestaan omdat de kinderen daar nog wat campingspullen hadden weggehaald en dat zij die hadden gesloten. En…. ja hoor daar zat mevrouw Cindy. Opgesloten op een zolder met dakraampjes waar de zon door scheen en omringd door witte verhuisdozen en meubels onder een laken. Wit?…. ja! Maar geen sneeuw! Binnen…… en toch niet in een huis!
Boris komt weer thuis.
Ik werd gebeld door de eigenaar van Boris. Boris, een gecastreerde kater van 7 jaar, is al een bijna een week niet thuis gekomen. Ongeveer een week geleden was er een flink noodweer geweest met stortregens en onweer.
Boris liet me zien dat hij over een water was gegaan en daarna op zoek naar een schuilplaats compleet verdwaald was. Na het onweer was hij op zoek gegaan naar de weg naar huis maar niks. Alleen maar grote grasvlakten en geen mens te zien.
De eigenaar verteld me dat hun woonhuis aan een smalle vaart staat met her en der bruggetjes dus dat klopte, met langs de vaart verspreide bebouwing en daarachter liggen sportvelden. De grote grasvlakten! En daar zijn geen mensen! Ik heb Boris verteld dat hij hoe dan ook naar mensen moest zoeken want die zouden hem dan verder helpen.
Na 2 dagen heeft Boris met aanhoudend miauwen de aandacht kunnen trekken van een oude terreinknecht en deze heeft Amivedi gebeld en zo kwam Boris weer thuis!!!
BO is de weg kwijt.
Ik wil het verhaal van de dag dat onze eigen Airedale Terrier Bo verdwaalde met u delen. Op een zomerse middag gingen we wandelen in de bergen rond het huis van een vriendin in Spanje. Onze drie honden samen met de vijf honden van onze Spaanse vriendin. We gingen wandelen in het open veld. Zoals gebruikelijk waren onze honden niet aan de lijn, ze lopen in een wijde kring om ons heen. Toen het tijd was om terug te keren naar het huis kwam onze Bo niet opdagen. We gingen hem overal roepen, maar geen Bo. Na een tijdje werd het al donker en hebben we het zoeken gestopt. Ik heb geprobeerd om in contact met hem te komen, maar alles wat hij liet me was mist en struiken. Het hele gebied heeft een lage struiken, dus hij kon overal zijn. Ik vertelde hem nu te gaan slapen en morgenochtend te proberen om mensen te vinden.
De volgende dag heb ik weer contact opgenomen Bo en hij liet me een plaatje zien van hemzelf voor een huis met een oude man en hij vertelde me dat hij brood en water had gekregen. Wij dachten dat het ergens dicht bij het huis van onze vrienden zou kunnen zijn. We gingen met de auto rond en en belde bij elk huis aan en en hebben foto’s van hem in de buurt gepost en we gingen naar de politie om hem aan te melden als vermist. Let wel: Bo droeg een halsband met naamplaatje met zijn naam en telefoonnummer. De hele dag gezocht…niet gevonden.
De volgende ochtend opnieuw contact opgenomen met Bo en opnieuw toonde hij mij weer het beeld van hem met de oude man en dat de oude man had gezegd vandaag komt mijn kind en dan komt alles goed. Later in de middag kregen we een telefoontje van de politie: Een hond was gevonden en ze gaven ons het adres. Het huis was niet erg ver van het huis van onze vrienden, maar Bo had blijkbaar een brede weg overgestoken en was door een viaduct op een aan de overkant liggende berg terecht gekomen. Wij hadden niet gedacht dat hij zover die kant uit was gegaan. We gingen naar het huis waar onze Bo stond te wachten met een oude man en zijn dochter. De man had geen telefoonaansluiting en ook geen mobiele telefoon, maar de dochter die de volgende dag kwam had wel een mobieltje!
Toen ik hem later vroeg hoe hij zo verdwaalt was geraakt vertelde hij me dat hij achter een konijn aan was gerend en daarna niet meer wist waar hij was.
