DIERENTOLK GERWIN SMIT
Diamond en Jade
Ik kreeg een telefoontje van Yvonne een van haar 2 vlinderhondjes, Diamond 2 jaar, deed steeds heel raar, ze knipperde met haar ogen en lag te rillen en te trillen. Er was bij haar in huis al eens geconstateerd dat er geesten en vreemde energieën rondwaarden. Het andere vlinderhondje, Jade van 4 jaar, deed helemaal nooit zo gek. Daarnaast trok Diamond bij het lopen erg met haar voorpootje vanwege een blessure aan haar schouder.
Direct bij het eerste contact met Diamond vertelde ze me dat ze kapot was van binnen. Ik maakte daaruit op dat zij waarschijnlijk meer blessures had dan alleen aan haar schouder.
Tijdens het consult bleek inderdaad dat er een poort met de andere wereld in het huis van Yvonne was. Diamond ging daar graag op die plek liggen omdat ze het erg interessant vond wat daar allemaal gebeurde. Samen met Jade en Yvonne hebben we het huis doorgelopen op andere energielekken. De belangrijkste plek hebben we schoongemaakt en met engelen en wachters omgeven. Letterlijk en figuurlijk.
Daags erna kreeg ik deze e/mail van Yvonne
Hallo Gerwin,
Ik wil je nog even bedanken voor het fijne consult van Jade en Diamond.
Ik ben inmiddels naar de dierenarts geweest met alle twee, Jade heeft druppeltjes voor haar oogjes en met Diamond had je ook gelijk je vertelde ze heeft meer stuk aan haar andere pootjes, en dat blijkt ook zo ze heeft nu aan allebei de achterpootjes dat de knieschijf verschoven is en de bandjes uitgerekt, zoooo zielig, ik heb nu voor 1 week pilletjes als die niet helpen moet ik naar een andere arts om de knieschijfjes en bandjes te laten opereren. Hoop zo dat het beter gaat worden uit zichzelf maar tot nu is er pas een heel klein beetje vooruitgang. Duim je voor me dat ze niet geopereerd hoeft te worden.
Diamond heeft niet meer in die hoek gelegen waar je me vertelde de Tempelwachters en het Engeltje te zetten, zo raar ze komt er zelfs niet meer in de buurt.
Je bent een super aardig persoon en ben blij dat ik je gevonden heb voor mijn hondjes.
Wilde je gewoon even nog dit bedankje sturen.
Wens je een fijne zondag en nogmaals Thanx Thanx Thanx.
Groetjes,
Yvonne met pootjes van Jade en Diamond
Sienna
De dierenopvang RyM in Buñol, Spanje, werd gevraagd om deze hond over te nemen van een asiel elders in Spanje. De hond was daar geopereerd aan een gebroken voorbeen, maar de mensen van RyM vertrouwde de wond niet. Diezelfde avond stuurden ze me een foto van Sienna en op het moment dat ik ernaar keek ‘rook’ ik iets heel vies en slechts en ik ‘zag’ dat een deel zwart was geworden onder de pleister. Ik adviseerde om geen minuut te wachten en nu direct nog naar hun eigen dierenarts te gaan. Ze zijn diezelfde avond nog met spoed naar de dierenarts gegaan, op het moment dat het gips werd verwijderd was de geur van rotting ondraaglijk. Gelukkig was de dierenarts in staat om alles schoon te maken en een nieuw gipsverband aan te leggen en zo waren ze in staat om het been van de hond te redden. Het is nu 3 maanden later dat Sienna weer op 4 poten, alleen als ze rent ontziet ze nog steeds haar ene voorbeen.
Inmiddels Sienna geadopteerd en gelukkig in haar nieuwe gezin.
BRIAN De Buñol shelter RyM had een paard genaamd Brian opgenomen, een kleine bruin oud paardje, bang voor alles en iedereen. Zijn eigenaar had hem losgelaten, want hij kon zich geen voer meer veroorloven. Brian’s hoeven waren in slechte staat, helemaal doorgegroeid en als gevolg hiervan was hij kreupel. Ik werd gevraagd om Brian voor te bereiden op een bezoek van de hoefsmid. Waarschijnlijk voor de eerste keer in zijn leven. Brian had geen idee wat een hoefsmid was, maar ik vertelde hem van deze man en wat hij doet en dat hij hem moest vertrouwen en dat hij daarna weer in staat was om goed te lopen. Brian vertrouwde mij en de hoefsmid en liet het allemaal gebeuren zoals ik hem had verteld. Brian wandelt nu weer rond en is niet meer kreupel en langzaam begint hij weer mensen te vertrouwen.
BRIAN en HAPPY De Buñol shelter RyM redde een kleine hond met de naam Tristan. Niemand was in staat om de arme hond te bereiken en het leek of de hond in een soort shocktoestand was. Hij vertrouwde geen mens en was bang voor zijn eigen schaduw. RyM stuurde me een foto van hem en ik heb geprobeerd om met hem te spreken alles wat ik kreeg was een blank plaatje. Niets kan worden gedaan om hem uit deze toestand te krijgen. Ik probeerde om de andere dag om hem te bereiken. Na een week of twee toonde mij plaatjes van een paard. De RYM-shelter zorgt voor een paard met de naam Brian waar ik al eerder meer had gewerkt en ik raadde RYM aan om Tristan met een riem aan Brian te verbinden. Kijken of dat zou werken…..en dat deed het; Brian liep rond met Tristan en wat die twee bespraken is nog een geheim, maar vanaf die dag werd Tristan elke dag aan beetje meer gelukkig. En dat werd dan ook zijn nieuwe naam: Happy.
review van RYM Bunol
I have known Gerwin for many years now, and would be lost without his skills.
I have dogs and cats,all rescued ,and some in a terrible state when they arrived.
Thankfully we have been able to give them all a good life,and tend to their individual needs with his help. He can communicate with them in a way that us mortals never could.
A Mastiff, suffering from Thyroid problems,detected by Gerwin communicating telepathicly with him. A Shepherd Cross with a brain tumour,undected by blood tests,a German Shepherd with stomach problems ,who is thankfully now doing great with the right instruction of care from Gerwin.
I also work closely with a rescue centre/kennels here in Spain who benefits greatly from his expertise.
Thanks to him,a difficult horse called Brian is now totally manageable ,and many other abandoned animals are much easier to understand .
We class him as a member of our family……
Thank you for everything,Gerwin,
Anita,Spain.
Binky Een Maltezer Leeuwtje reu van 8 jaar.
Binky is meestal slecht gehumeurd, heeft nergens zin, wil niet luisteren, wil vooral niet te ver lopen en is behoorlijk te dik. Baasje ten einde raad. Ik ga met Binky in gesprek en vind inderdaad een wat in zichzelf gekeerd dier, weinig enthousiasme, weinig energie.
Het eerste wat Binky mij verteld is: “Ik ben hier maar tijdelijk”.
Bij navraag blijkt dat Binky toch al bijna twee jaar bij deze baas is. Maar dat ooit bij de overname is afgesproken om het eerst maar eens uit te proberen.
Ik heb Binky duidelijk verteld dat dit echt zijn nieuwe baasje is en zijn nieuwe huis en dat dit zijn nieuwe leven is. En dat deze baas graag dingen met hem wil ondernemen.Ik heb gevraagd of het Baasje dat ook nog eens heel duidelijk wil uitspreken naar Binky.
Als ik vraag of hij wil afvallen zegt Binky:” Ik eet wat ik krijg.” Oftewel ik heb geen verantwoordelijkheid over wat ik eet. Hij heeft wel zin om te rennen, maar geen puf en hij wil ook graag trap leren lopen maar heeft geen zin.
Ik vertel hem dat minder eten en meer zin in bewegen met elkaar samen op gaan. Hij belooft zijn best te doen.
2 maanden later schrijft zijn baasje:
Het gaat echt veel beter met hem. Hij kan dansen tijdens de wandeling, zo leuk om te zien, als een parmantig ventje loopt ie dan vooruit en lijkt echt plezier uit te stralen of ie het helemaal ziet zitten. Ik loop er dan bij als zijn dankbare en trotse “vrouwtje”.
Mindie
Mindie is een poes van 17 jaar met een oogontsteking die maar niet over wil gaan. De dierenarts denkt al over amputatie van het oog. Uit het gesprek met Mindie blijkt dat het voor haar voelt als zand in haar oog en dat ze weet dat ze van haar oog af moet blijven maar door de enorme jeuk lukt dat niet zo goed. Zij geeft de pijn een 4 op de schaal van 10 en zij zegt: “Er is wel een middeltje voor. Het is doorzichtig en zit in een wit flesje met blauwe letters”. En ze zegt ook: “Ik mis de kinderen en ik wil graag wat meer naar buiten”
Een paar weken later schrijft haar baasje:
Ik wilde even laten weten dat Mindie de afgelopen weken erg is opgeknapt!
Van de specialist had ik druppels gekregen (uit een wit flesje met blauwe letters…) en de blaren op haar hoornvlies zijn enorm aan het wegtrekken; haar iris is zelfs weer helemaal zichtbaar.
Wat het dan ook geweest is, in ieder geval nog heel erg bedankt voor de goede gedachten! En sinds we op een bovenwoning wonen kan ze niet meer naar buiten, alleen maar op het balkon als ik thuis ben, dus dat klopt ook helemaal. En sinds kort zijn de kinderen allemaal overdag naar school dus dat klopt ook! Vrijdag ga ik weer met haar naar de dierenarts voor een check-up, maar ik heb er al een erg goed gevoel over. Ongelofelijk dat ze – ondanks haar hoogbejaarde leeftijd – zo is opgeknapt. Hopelijk kan ik nog heel veel jaren van haar genieten.
herplaats verhaal BO Een airedale terrier reu
Bo stond ter herplaatsing op de airedalewebsite , hij was al 10 jaar en blijkbaar reageerde er niemand want ineens stond er: “Bo is nu naar het asiel” , dat vonden wij erg naar. Wij hebben 2 honden en wilden niet nog een derde maar ja, je laat zo’n dier toch niet verkommeren in een asiel. Ik heb telepathisch contact met hem gezocht om te kijken of hij zou passen bij onze 2 honden, allebei reu en 8 jaar, een Airedale Terrier en een Poedel. Bo was erg nieuwsgierig naar ons en onze honden. Ik heb de drie honden telepathisch bij elkaar gebracht. Ze konden aan elkaar snuffelen en om elkaar heen draaien en uiteindelijk werd er besloten dat er geen probleem was. Hij vertelde me nog wel dat hij zich wat schaamde voor zijn uiterlijk en dat hij nu niet zo mooi was!?Toen we bij het asiel aankwamen zij de beheerder: ‘ Jullie komen zeker voor Bo, hij staat al een hele tijd bij het hek naar jullie uit te kijken’. toen we hem zagen begrepen we direct wat hij bedoelde met ‘niet zo mooi’: Ze hadden hem in het asiel gewassen en geknipt, overal even kort, en nu was hij zijn ‘mooie’ airedale coupe kwijt. We wilden toch even een proefwandeling doen met de 3 honden maar liep Bo direct naar onze auto en wilde al instappen. Proefwandelen?, waar is dat nog voor nodig, dat hebben we toch allemaal al gedaan??
Bo had in zijn eerste huis niet zo veel meegemaakt en had ook weinig training gehad. De eerste weken bleef hij me telepathisch steeds maar vragen wat ik bedoelde met dit of dat woord en wat we gaan we nu weer doen! Hij vond alles ‘raar maar wel leuk’ . Omdat onze andere Airedale Mooz heet en zowel Bo als Mooz op deze naam reageerden hebben we geprobeerd een andere naam voor Bo te vinden. Een aantal namen zoals Joris, Sjaak en Michiel vond hij wel leuk maar hij bleef steeds maar zeggen : ‘maar ik heet Bo!’ uiteindelijk is het Bo gebleven. Af en toe Bobo of Bolero maar toch: ‘Ik heet Bo!’ Niks eigenwijzer dan een Airedale terrier.
Bo is alweer onze vierde hond die we via herplaatsing hebben verkregen. Bo heeft nog 3 jaar bij ons gewoond en is daarna rustig in mijn armen overleden. hij was een bijzondere aanvulling op de roedel.
